mijn verhaal

Op mijn 18e studeerde ik af met een diploma elektromechanica en ging ik aan de slag in het tuinbouw(sierteelt)bedrijf van mijn ouders. Samen met buitenlandse arbeiders en mijn ouders voerde ik talloze manuele opdrachten uit. Het is een drang in mij die constant op zoek is naar een manier om zaken te automatiseren en te veranderen. 

Vermits ik me steeds bezig hield met de machines en alle technische zaken was het na enkele jaren een logische keuze om het bedrijf van mijn ouders te verlaten en mij volledig te storten op mijn passie… robotica. Ik ging aan de slag bij een machinebouwer, robotintegrator en leerde de kneepjes van het vak. Zo is ieder bed in een vrachtwagen met slaapcabine van Mercedes, Scania of DAF mee door mij gemaakt 😉 . 

In 2016 achtte ik de tijd rijp om mijn eigen roboticabedrijf op te starten. Ik had voldoende ervaring opgedaan.. zo dacht ik.. Niet dus, een eigen bedrijf oprichten om robots te verkopen is een hele andere opgave dan deze robots te plaatsen en te programmeren als medewerker. Maar er was geen weg meer terug, ik automatiseerde allerhande zaken in allerhande sectoren. Tot het op een dag duidelijk werd, ik moest een sector kiezen en me daar in specialiseren. Welke sector ken ik het beste? In welke sector heb ik een idee van de afzet? In welke sector moet er nog veel handenarbeid gebeuren? In welke sector heb ik veel contacten? 

Tja.. het was snel duidelijk ik zou kiezen voor de glastuinbouw. We specialiseren ons de dag van vandaag op de automatisatie na de oogst voor natte producten. Hier hebben we een goed concept voor ontwikkeld en kunnen we een mooi productgamma aanbieden. 

Afgelopen jaren hebben we ons in stilte bezig gehouden met de ontwikkeling van een tomatenzak robot. Nu we stilaan in de eindfase zitten kunnen we hopelijk de komende jaren een groeitraject neerzetten en eindelijk ons stempel drukken in de glastuinbouw.